Zoekresultaat:    Nieuwe foto's op internet van afgelopen week     
Homepage CL Collectie Foto's CL Zoekresultaat
De Cromme Leeck bezit een uitgebreide fotoverzameling die nog steeds regelmatig wordt aangevuld.
Een deel van de foto’s is openbaar en voor iedereen via deze website raadpleegbaar. Met enige regelmaat verandert de selectie.
Via onderstaand zoekveld kunt u foto’s selecteren op basis van bijv. een (plaats)naam. Als u niets invult krijgt u alle openbare foto’s te zien. Heeft u vragen over foto’s of aanvullende gegevens over de gepubliceerde foto’s laat het ons aub weten. (beeldbank@decrommeleeck.nl)

Aantal gevonden foto's : 4   (uit: 9348)


Uitgebreid zoeken

Klik op foto voor vergroting en meer informatie

1. Database nr.: 08548   (evenementen/08548.jpg)
Fotoboeken fam. Dirk Saal
Onbekend           (onbekend)
In de nalatenschap van Dirk Saal bevinden zich enige fotoboeken.
Op deze foto staat T. Saal
 

2. Database nr.: 08566   (evenementen/08566.jpg)
Fotoboeken fam. Dirk Saal
Onbekend           (onbekend)
In de nalatenschap van Dirk Saal bevinden zich enige fotoboeken.
Op deze foto staat A. Krijger
 

3. Database nr.: 08736   (evenementen/08736.jpg)
Winkels en bedrijven - tot uw dienst
Nibbixwoud           (onbekend)
Ganker 40-42. Ciska Steneker (links) en Mirella Roozendaal bij de broodafdeling, 2014.

Piet Knol (1891-1967) werd geboren in Nibbixwoud, hij was de oudste zoon van Kees Knol (1860-1925) en Antje Grooteman (1862-1940). Piet trouwde (1916) in Nibbixwoud met Elisabeth Koeleman (1891-1979), dochter van Johannes (Jan) Koeleman en Marijtje Dudink. In 1923 koopt Piet Knol grond (7 are en 14 ca) aan de Gankert van Pieter de Vries voor ƒ 500,-. Op dit perceel (G21, in 1947 vernummerd naar Gankert 22, later Ganker 42 en 44) bouwde hij een huis met een winkel en een schuur.
Boodschappen werden door winkelier Piet Knol in de eerste jaren na de stichting van de winkel rondgebracht met een hondenkar.
In de winkel was van alles te koop: levensmiddelen, schoenpoets, groene zeep uit een emmer, repen koek, losse erwten en bonen, waspoeder, zeep, tabak, sigaren en sigaretten, klompen (witte en gele) en klompsokken. Piet ging ook door het dorp met een petroleumwagen. Verder verkocht hij tuinzaden. Eenmaal per jaar ging hij op de fiets naar Enkhuizen naar Sluis & Groot om zaden te bestellen. Om voor extra inkomsten te zorgen begon Piet achter de winkel een scheerwinkel. Hij was dus ook herenkapper of, zoals toen werd gezegd, barbier. Zijn zoon Cor alias Kees hielp, gehuld in een witte jas, met het inzepen van de klanten. Twee avonden, woensdag- en zaterdagavond, soms wel tot twaalf uur, werden de klanten geknipt en geschoren.
Piet verbouwde eind jaren dertig, begin jaren veertig van de twintigste eeuw ook tabak. Vanwege de schaarste van tabak pakte Piet het plan op om zelf tabak te verbouwen en te produceren. Voor zover bekend waren er twee soorten tabak. Burley-tabak was één van de soorten. De tabak werd op akkers geteeld waar nu het wijksteunpunt De Hoge Weide is.

Zoon Jan Knol (1921-1998) nam in 1948 de kruidenierswinkel van zijn vader over. Jan trouwde in 1951 met Agnes Ettes, dochter van Gert Ettes en Nantje Schoenmaker. In de beginjaren van de winkel was er veel los te verkrijgen, zoals suiker, meel, snoep en koek in dozen of in grote koekblikken. De kinderen hielpen met het afwegen en inpakken in zakjes van het betreffende artikel. Er was veel tijd gemoeid met het inpakken van koek en snoepgoed. Later was het heel gewoon dat alles al voorverpakt werd geleverd. Na de uitbreiding en verbouwing van de winkel in 1967 kwam er meer ruimte voor nieuwe artikelen, een groter assortiment werd mogelijk. Er kwam een vleeswarenafdeling en er werden een koeling en een snijmachine geplaatst.
Jan betrok groenten en fruit van groenteboer Cor Kos uit Benningbroek (groentewinkel) en voorverpakt brood (Tarvo) van bakker Jaap Laan uit Nibbixwoud, gevestigd op de (Wester) Wijzend. In 1965 vroeg hij een vergunning aan om textiel te verkopen. Het was de bedoeling om panty’s te verkopen, want daar was veel vraag naar. Ook werden er later in de maand december kerstbomen verkocht. De groothandel was in die periode A. Klaver & Zn uit Alkmaar (Dimak-Akzo). De openingstijden waren van maandag tot en met zaterdag van acht tot zes uur, eind jaren zestig was er ook een koopavond tot negen uur. Ondanks dat de winkel op zondag en na zes uur dicht was, wisten de klanten kruidenier Jan Knol toch te vinden voor een vergeten boodschap. Of men had onverwachts visite gekregen. Dan tikte men op het raam of men kwam achterom! Dat was heel gewoon in die tijd. Eind jaren zestig ging de winkel op dinsdagmiddag dicht. Dat was het gevolg van een trend die door andere winkeliers in de omgeving werd gezet.

De kinderen van de kruidenier brachten folders (Kroonreclame) rond in het dorp, voordat het winkelboekje werd opgehaald bij de klant. Je had klanten die elke week bij Knol bestelden en ook klanten die om de week producten bestelden. Dat kwam omdat er nog een kruidenierswinkel was in het dorp, de Vivo. Dat moesten de kinderen dus goed onthouden en daarom gaf Jan hun altijd een lijst mee met daarop de namen van de klanten bij wie ze moesten zijn. Begin van de week de ene kant van het dorp en later in de week de andere kant van het dorp.
Door de jaren heen werd de klandizie minder. Er was veel concurrentie van de grotere zaken in Wognum en Hoorn die alles goedkoper konden inkopen. In 1972 werden het woonhuis en de winkel verkocht aan Simon Hulst.

Simon Hulst liet het woonhuis en de winkel grondig verbouwen. Op 27 maart 1973 werd de winkel officieel geopend.
Van begin af aan werd de 4=6-formule gehanteerd, dat behelsde een inkooporganisatie en een spaarsysteem voor de klanten. De winkel had een oppervlakte van 230 m². Al snel bleek de formule aan te slaan. Simon stopte met het rijden met de zelfbedieningswagen, alle aandacht werd op de winkel gericht. Al snel was de ruimte te klein, maar mogelijkheden voor uitbreiding waren niet voorhanden.
In 1980 kocht Hulst het naastgelegen woonhuis van de familie Klijn. Hier was ook ooit een winkeltje gevestigd. Dit pand werd gesloopt. De winkel breidde uit tot 480 m², de ambachtelijke slagerij verdubbelde en er kwam meer ruimte voor verse groente. Het aantal parkeerplaatsen werd vergroot, er deden veel mensen uit de omgeving boodschappen bij Hulst.
Simon Hulst speelde ook een rol binnen de inkooporganisatie, hij was een van de grootste spelers in deze organisatie. Het liep echter niet allemaal zoals het moest en de 4=6-formule dreigde te verdwijnen. Simon was ervan overtuigd dat een stevige inkooporganisatie van levensbelang was voor de supermarktbranche. Daarom oriënteerde hij zich op nieuwe wegen. De grootste supermarktketen Albert Heijn begon in die tijd met de franchisingformule: zelfstandige ondernemers konden zich aansluiten en onder de vlag en het merk AH hun eigen bedrijf voeren. Grote voordelen waren een solide en moderne inkooporganisatie en een grote merkbekendheid bij de consument. Hulst besloot deze stap te wagen.
In korte tijd werd een interne verbouwing gerealiseerd, de route in de winkel en het assortiment werden aangepast. Op 5 oktober 1983, tien jaar na de start van de gezinsmarkt, vond de opening plaats van de moderne Hulst AH-supermarkt.
De zaken liepen boven verwachting, de AH-supermarkt was er niet alleen voor het eigen dorp, maar had een duidelijke uitstraling naar de omgeving. Er werkten 15 à 16 personeelsleden, waarvan vele parttime. De winkelruimte was al snel te krap. In 1987 deed zich de mogelijkheid voor om het naastliggende woonhuis van de familie Bot te kopen. Er vond opnieuw een uitbreiding van de winkel plaats. Deze ontwikkelingen gebeurden in samenspraak met de zoons Jan en Hans. Zij werkten al geruime tijd in de zaak. Al van jongs af aan werkten de kinderen mee in het bedrijf, ze groeiden er als het ware mee op.
In 1991 droeg Simon het roer over aan zijn zoons Jan en Hans en een jaar later maakt ook Ton deel uit van de firma. Vader Simon adviseerde en bleef op afstand de ontwikkelingen volgen.
Na de laatste uitbreiding nam het parkeerprobleem steeds ernstiger vormen aan.
In 1994 werd het derde woonhuis naast het pand, dat van de familie Compier, aangekocht, zodat het parkeerterrein uitgebreid kon worden. Ook hierna kwam de groei van de onderneming niet tot stilstand. In 2001 vond er opnieuw een herstructurering en uitbreiding van de winkel plaats. Het woonhuis werd hiervoor opgeofferd. De benedenruimte werd bij de winkel getrokken en de bovenverdieping veranderde in kantoorruimte. Ook de gevel kreeg een facelift.
In 2013 beschikt men over een winkelvloeroppervlakte van 900 m² en zijn er 35 parkeerplaatsen.

Zie het betreffende artikel in het boek "Tot uw dienst" uit 2014.
 

4. Database nr.: 10206   (evenementen/10206.jpg)
Voetbal Wognum
Wognum           (ca 1967)
Achter vlnr: Ben mol, Jos Ligthart, Hans Stam, Hans Beerepoot, Simon van der Gracht, Jan Steltenpool, Koos Stam, Jan Kok, Martien Neefjes, Koos Blauw, Nico Karsten, Simon Wit, Wim Smit en daarachter Jan Ootes.
Voor vlnr: Ton Duin, John Huiberts, Dick Huiberts, Nico Commandeur, Fred Stam, André Schermer, onbekend, Kees Bleeker, onbekend, Ben Kamp, onbekend, Martien Roemer.
 

 

Uitgebreid zoeken

Laatste wijziging binnen getoonde foto's: 16 februari 2025